دلتنگم یا نه؟

اخر شبه و دارم توی فیس بوک پرسه می زنم. پست اومده یه زره بین روی نقشه ی خاور میانه که اسم ایران و بزرگ کرده. روی نقشه اسم شیراز و می شه دید، یکم اونطرف ترش کرمان و یکم اینطرف ترش بندر بوشهر و دیگه هیچی نمی شه دید چون اشکها سرازیر شده بی پروا...

ایا اشکها نشات گرفته از بغض نترکیده ی چند تا پست بالاتره با عکس دو تا جوون ، علی شاه ابادی و عباس حصیبی از عملیات کربلای پنجه که حالا ترکیده، ایا بغض خفه شده ی مادرانه است که قلیان کرده با دیدن  عکس این دو‌تا جوون پر پر شده است، ...

یه چیزی توی دلم می گه نه اقا جان! دل وا مونده ات تنگه! همین...

اخه همین دیروز بود که گفتم دلم تنگ نشده و نمی شه برا ایران! پس چرا اسم های قشنگ استانهاش اینجوری بی قرارم کرد؟ شیراز، کرمان، بندر بوشهر...چقدر هارمونی داره! چقدر بوی عشق داره...

بهارانه...